بختیار | ح رف اول

بختيار پرواز کرد. عاشقانه و تنها. ساده و پراز فرياد. فرياد که گرگها خانه را گرفتند. کفتارها زنده زنده مي درند. فرياد که گوسفندها هنوز خوابند. بختيار فرياد تنهايي روشني در برابر جهل بود. فريادي که هنوز در گلو مي ميرد. جهلي که ساده ترين واقعيات را کور و کر است. بختيار هنوز زنده است و هنوز هم تنها. کاوه هم، امير کبير هم، شاملو هم، منتظري هم و هزاران ديگر هم. بختيار هنوز زنده است، گوسفندها هنوز هم خوابند …. .